Świeca zapłonowa to jeden z podstawowych elementów układu zapłonowego jednostki napędowej o zapłonie iskrowym.
Iskra powstaje pomiędzy elektrodą centralną (umieszczona na środku), zasilaną wysokim napięciem i umieszczoną wewnątrz izolatora ceramicznego, a elektrodą (elektrodami) boczną podłączoną do masy poprzez gwintowany korpus świecy. Korpus służy także do zamontowania świecy w głowicy silnika, zapewniając tym samym dobre odprowadzanie ciepła.
Każda świeca ma swoją tzw. wartość cieplną. Jest to zdolność świecy zapłonowej do odprowadzania nadmiaru ciepła i utrzymania jej elementów w optymalnym zakresie temperatur.
Dokonując oględzin świecy zapłonowej używanej w samochodzie częściowo można określić stan silnika oraz jego prawidłowe wyregulowanie. Elektroda boczna oraz główna mają barwę żółto-szarą, biało-szarą lub brązowo-rudą. Świadczy to o prawidłowo działającym silniku oraz prawidłowym przebiegu spalania.
Podstawowym zadaniem świecy zapłonowej jest zrealizowanie we wnętrzu komory spalania, wyładowania elektrycznego o wymaganym charakterze. Pozwala to uzyskać prawidłową prace jednostki napędowej. Przyczyną licznych przerw w pracy silnika oraz zauważalnej utraty mocy mogą być właśnie niesprawne świecie zapłonowe. Sprawdzenie stanu świec zapłonowych nie jest czynnością skomplikowaną, dlatego warto kontrolować ich stan.
